Το κυνήγι του λαγού με σκυλιά δίωξης


Γράφει ο Στάθης Καβαθούλης
Σε μια εποχή που τα πάντα αλλάζουν (πολλά από τα οποία προς το χειρότερο), υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που παραμένουν δεμένοι με τις παραδόσεις αυτού του τόπου. Συνήθως αυτό ισχύει στην επαρχία και αν τυχόν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και στις μεγαλουπόλεις, σε κάθε ευκαιρία πηγαίνουν στην επαρχία για να νιώσουν καλύτερα τις παραδόσεις, να μυρίσουν την ελληνική φύση, να μετριάσουν την ταχύτητα του αυτοκινήτου τους για να περάσουν τα γιδοπρόβατα του βοσκού, ενώ στην πιο κάτω στροφή θα ανταμώσουν τον παλιό λαγοκυνηγό να γυρίζει στο χωριό με τα λαγόσκυλά του. Πολλοί παρέμειναν στην επαρχία και για το κυνήγι, για να μπορούν να γίνουν ένα με τη φύση, να την αφουγκραστούν κι αυτή απλόχερα να τους δώσει τα μυστικά της. Όταν σε κάποιον πεις ότι στο δρόμο συνάντησες κάποιον κυνηγό, αυτόματα ο νους του πάει στον λαγοκυνηγό και αν του πεις ότι είχε και σκυλιά, τότε θα σε ρωτήσει αν είναι «ζαγάρια». Το λαγοκυνήγι είναι το παραδοσιακότερο κυνήγι στην Ελλάδα, καθώς και το αρχαιότερο. Είναι το κυνήγι που έδωσε και το όνομά του στο ίδιο το κυνήγι, καθώς στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν φυλές σκύλων φέρμας, αλλά μόνο ιχνηλάτες. (Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι και οι ιχνηλάτες κάνουν ένα μικρό σταμάτημα πριν σηκώσουν τον λαγό και προφανώς αυτή την ιδιότητα εκμεταλλεύτηκαν οι εκτροφείς της εποχής και δημιούργησαν τις φυλές φέρμας). Όπως είπαμε και πριν, το κυνήγι αυτό παραμένει αναλλοίωτο για αιώνες, ίσως το μόνο που έχει αλλάξει είναι το μεταφορικό μέσο. Πριν αρκετά χρόνια η μεταφορά των κυνηγών στους κυνηγότοπους γινόταν ή με τα πόδια ή με ζώα (συνήθως γαϊδούρια, μουλάρια ή άλογα). Το λαγόσκυλο χρησίμευε για όλα τα κυνήγια, όπως λαγό, γουρούνια, πέρδικες, μπεκάτσες. Σήμερα, τα λαγόσκυλα χρησιμοποιούνται μόνο για λαγό και για αγριογούρουνα.
Το κυνήγι του λαγού είναι πολύ δύσκολο και πολυσύνθετο, αλλά και πολύ όμορφο ταυτόχρονα, γι αυτό και παραμένει το πρώτο στην προτίμηση των κυνηγών. Η παράδοση συνεχίζεται. Οι νεότεροι κυνηγοί ακολουθούν τους παλαιότερους για να μάθουν το κυνήγι αλλά και την σωστή κυνηγετική συμπεριφορά, όσον αφορά τους συγκυνηγούς και το θήραμα. Ας έρθουμε όμως στο σήμερα, το οποίο είναι το ίδιο από πλευράς τρόπου κυνηγίου με το χθες. Ωστόσο υπάρχουν αλλαγές σε κάποια βασικά πράγματα. Η πρώτη εντοπίζεται στους λαγότοπους, στους οποίους πλέον έχει δημιουργηθεί πυκνό οδικό δίκτυο, με συνέπεια να μπορεί ο κυνηγός με τα σύγχρονα 4Χ4 αυτοκίνητα να πάει οπουδήποτε στο βουνό, έτσι οι λαγοί δεν έχουν πλέον «παρθένα» βουνά για να αναπαραχθούν. Συνηθίζεται να λέμε οι λαγοκυνηγοί ότι την άνοιξη θα πέσουν οι λαγοί από τα ψηλά βουνά χαμηλότερα. Αυτό ίσχυε, αλλά τώρα που το οδικό δίκτυο πηγαίνει μέχρι την κορυφή των βουνών είναι δύσκολο να συμβεί. Οι λαγοί τον χειμώνα θα παραμείνουν χαμηλότερα κι εκεί θα κάνουν τις γέννες τους. Την άνοιξη και στο τέλος του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου ανεβαίνουν πάλι πιο ψηλά στο βουνό. Αυτά τα αναφέρουμε για να ξεκινήσουμε να δούμε τις τυχόν αλλαγές στο κυνήγι του λαγού με σκυλιά δίωξης στις μέρες μας.
Στο κυνήγι του λαγού, το οποίο είναι πολυσύνθετο, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Καταρχήν οι κυνηγοί, οι οποίοι μπορεί να είναι από 1 έως μία ομάδα 4-5 ατόμων. Το ίδιο ισχύει και για τους ιχνηλάτες, οι οποίοι μπορεί να είναι από 1 μέχρι αγέλη των 5-6 σκυλιών και σπάνια περισσότεροι.
Ο λαγός κινείται μέσα σε 2 τετραγωνικά χιλιόμετρα περίπου, εκεί γεννιέται, ζει και πεθαίνει. Αυτή είναι μια συνήθεια που «εκμεταλλεύονται» οι λαγοκυνηγοί, για να τον εντοπίσουν και να τον κυνηγήσουν. Αλλά και οι λαγοκυνηγοί δεν αλλάζουν εύκολα τους λαγότοπους στους οποίους συνηθίζουν να κυνηγούν και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στους κυνηγούς της επαρχίας. Και οι κυνηγοί των μεγάλων πόλεων έχουν καθορισμένους τόπους κυνηγίου, ειδικότερα οι λαγοκυνηγοί με σκυλιά δίωξης ακόμα περισσότερο και αυτό γιατί ο λαγός στην καταδίωξη των σκυλιών έχει καθορισμένες τις διαδρομές που κάνει. Οι λαγοκυνηγοί που ξέρουν τον τόπο κυνηγίου, γνωρίζουν που μπορεί να περάσει κι εκεί το περιμένουν, δηλαδή πιάνουν τα καρτέρια. Μόλις οι λαγοκυνηγοί διαλέξουν τον κυνηγότοπο και φτάσουν στο σημείο που θα κυνηγήσουν, οδηγούν τα σκυλιά στις βοσκές των λαγών. Αυτές συνήθως είναι μέσα στις λάκες ή στα χωράφια. Όταν πρόκειται για ένα κυνηγό, τότε αυτός, μόλις τα σκυλιά πιάσουν τον ντορό πηγαίνει να πιάσει το καρτέρι. Το σημείο που επιλέγει εξαρτάται από τον λαγότοπο. Μπορεί να είναι η βοσκή του λαγού. Πολλές φορές ο λαγός μόλις κυνηγηθεί πηγαίνει εκεί που πέρασε την προηγούμενη νύχτα. Βέβαια το καλύτερο καρτέρι κατά την γνώμη μου είναι κοντά στο γιατάκι του λαγού, δηλαδή εκεί που θα ξεφωλιαστεί και λέω κοντά γιατί ο λαγός θα περάσει στο πλησιέστερο άνοιγμα που υπάρχει στο βουνό και ειδικά αν υπάρχει δρόμος κοντά, τότε θα τον πάρει σίγουρα. Ο λαγός μπορεί να θηρευτεί καλύτερα όταν πάρει τον δρόμο κατά μήκος και πιο δύσκολα όταν περάσει κόντρα. Καλά καρτέρια θεωρούνται και τα μονοπάτια, τα οποία διασχίζουν το δάσος. Ο λαγός κατά την δίωξη τα χρησιμοποιεί για να μπορεί να αλλάζει την πορεία του ευκολότερα, αλλά και πιο γρήγορα. Όταν όμως υπάρχει παρέα στο λαγοκυνήγι, τα πράγματα αλλάζουν λίγο. Στην παρέα υπάρχει κάποιος που έχει το γενικό πρόσταγμα και είναι αρχηγός της. Αυτός τοποθετεί πρώτα τα καρτέρια, δηλαδή τους κυνηγούς στις πιθανές θέσεις διαφυγής του λαγού. Στη συνέχεια οδηγεί τα σκυλιά στα ίχνη του λαγού και είτε τα ακολουθεί, έως ένα σημείο βέβαια, είτε μόλις αυτά πιάσουν τον ντορό πιάνει και αυτός τη δική του θέση. Υπάρχει όμως και η περίπτωση που τα σκυλιά αφήνονται ελεύθερα, για να πάνε αυτά να βρουν τον λαγό μόνα τους. Αυτός είναι ένας τρόπος, ο οποίος έχει μεγαλύτερη αποδοχή στη Β. Ελλάδα. Το κυνήγι του λαγού είναι πολύ θεαματικό, αλλά θα έλεγα και το πιο αθλητικό κι αυτό γιατί στο κυνήγι αυτό δίνεις περισσότερες πιθανότητες στο θήραμα να ξεφύγει, αφού μόλις αυτό ξεφωλιαστεί δεν το τουφεκάει ο κυνηγός, αλλά δίνει την ευκαιρία στα σκυλιά και στους υπόλοιπους κυνηγούς να ζήσουν την καταδίωξη. Στα μεν σκυλιά δίνει την ευκαιρία να δείξουν τα μεγάλα φυσικά τους προσόντα και την τέλεια φυσική κατάσταση που πρέπει να έχουν, στους δε κυνηγούς να έχουν όλοι τις ίδιες πιθανότητες να θηρεύσουν τον λαγό. Έχουμε ακούσει κυνηγούς να λένε ότι «ξέρω που πιάνει ο λαγός, ή ξέρω από ποιο καρτέρι θα περάσει». Αυτό δεν είναι ψέμα και να το εξηγήσουμε. Ο λαγός ζει μόνος του, δεν είναι είδος που ζει ομαδικά, αλλά όπως έχουμε πει και σε προηγούμενα άρθρα ο λαγός κάνει το γιατάκι του με γνώμονα κάποια κριτήρια, όπως τις κλιματολογικές συνθήκες και τις διόδους διαφυγής. Κατά συνέπεια όλοι οι λαγοί σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο και γι αυτό και επιλέγουν τις ίδιες τοποθεσίες για γιατάκια, ή τα ίδια μονοπάτια διαφυγής, με συνέπεια να περνάνε από το ίδιο καρτέρι. Αυτό είναι και το μυστικό των λαγοκυνηγών που έχουν πείρα. Έχω δει κυνηγούς, πολλές φορές όταν τουφεκάνε ένα λαγό στην δίωξη να μαζεύουν τους άδειους κάλυκες για να μην δει ο άλλος κυνηγός το καρτέρι, γιατί πολλά μαζεμένα φυσίγγια μας δείχνουν ότι εκεί έχει περάσει πολλές φορές λαγός. Τώρα ας έρθουμε στους ιχνηλάτες. Καταρχήν το κυνήγι στην δίωξη του λαγού είναι ακουστικό κυνήγι. Κατά συνέπεια οι ιχνηλάτες πρέπει να έχουν ποικιλοφωνία, ώστε να αντιλαμβάνεται ο κυνηγός την κάθε φάση ιχνηλασίας ή της δίωξης που βρίσκονται. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τους είναι ανιαρό να περιμένουν τον λαγό να έρθει και να μην βλέπουν τα σκυλιά τα ψάχνουν. Δεν είναι καθόλου έτσι. Στην φάση της ιχνηλασίας και ανάλογα τον λαγότοπο, μπορεί να έχουμε αρκετή οπτική επαφή με τα σκυλιά. Αλλά και στην δίωξη έχουμε πολλές φορές την ευκαιρία να δούμε τα σκυλιά να περνάνε πολύ κοντά μας και με ιδιαίτερα θεαματικό τρόπο, καθώς τα σκυλιά βρίσκονται σε πλήρη ένταση και σε μεγάλο πάθος αφού έχουν μπροστά τους τον λαγό. Ακόμη να πούμε ότι οι λαγοκυνηγοί που κυνηγάνε τον λαγό στην δίωξη κατά την προσωπική μου πάντα άποψη είναι καλύτεροι κυνηγοί και θα εξηγήσω γιατί. Αν πάρουμε ένα πολύ καλό λαγόσκυλο και πάμε μ΄ αυτό για κυνήγι στο ξεφώλιασμα του λαγού τότε αρκεί να είμαστε καλοί σκοπευτές για να πάρουμε το λαγό στο βγάλσιμο, αφού το σκυλί θα το βγάλει μπροστά μας. Ενώ στην δίωξη του λαγού, ο κυνηγός πρέπει να ξέρει το βουνό να έχει επιμονή και υπομονή ώστε να τον περιμένει, αλλά και το λαγόσκυλο πρέπει να έχει όλα τα προσόντα της φυλής του σε μεγάλο βαθμό για να μπορέσει να κυνηγήσει με επιτυχία σ’ αυτόν τον τρόπο κυνηγίου. Να έχετε πάντα σε μεγάλη εκτίμηση τους λαγοκυνηγούς, που όταν πηγαίνουν σε άγνωστα γι αυτούς λαγοτόπια μπορούν να υπολογίσουν από πού μπορεί να περάσει λαγός, αλλά και τα λαγόσκυλα που μπορούν να κυνηγούν με επιτυχία σ’ όλα τα εδάφη και έχουν αξιοποιήσει με την βοήθεια του κυνηγού όλα τα προσόντα τους. Αγαπητοί μου φίλοι το κυνήγι του λαγού στην δίωξη με υπέροχους ιχνηλάτες είναι το υπέρτατο κυνήγι. Όσοι το έχουν ζήσει σίγουρα δεν το αλλάζουν με τίποτα. Όσοι θα το ζήσουν θα τους μείνει χαραγμένο μέσα τους. Να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι είναι το ίδιο το κυνήγι. 




πηγή    alfa-omega.gr/

1 σχόλιο:

  1. ΕΡΩΤΗΣΗ΄ ΕΧΩ ΔΥΟ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΜΑΖΙ (ΟΜΑΔΑ). ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ΜΑΖΙ Ή ΧΩΡΙΣΤΑ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή